ULUPINAR KÖYÜ
Köyün güneyinde bulunan Zengibar Kalesi Türklerin Anadoluya girmesiyle Romalılardan alınır. Romalıların kaleden gitmesinden sonra Abdullah Bey kaleyi gezmek için Armutlu köyünden gelir. Kalenin alt kısmında su bol olduğu için buraya yerleşmeye karar veriyor. Ağabeylerinden izin alıp Alanyalı Molla Mehmet'i yanına imam olarak alır.
Abdullah Bey ölünce Beyliği oğlu Abdi Bey alır. Kalaycılık yapan ve şimdi Nasırlar diye anılan kişiler Abdi Bey'den köyden suya yakın bir yer isterler. Beyde onlara Pınarbaşı denilen yeri gösterip Nasırlar Damı Oymak böylece köye yerleşir. Bu arada Karayahya Köyü yakınlarında oturan Çolak Hasan'da Beyden köye yerleşmek için yer ister. Bey Çolak Hasan'a yerleşmesi için yer vermez. Bunun üzerine Çolak Hasan Bey'e karşı düşmanlık besler. Abdi Bey Armutlu'daki beylerden güvenerek şimdiki Çulun önündeki harmanlığı yörenin Pazar yeri olarak oluşturur. Belören yöresi bu pazar yerinden alışveriş yapmaya başlarlar. Oysa o zamana dek yörenin tek pazar yeri Hocaköy'dür ve Hocaköy'de de şeyhler egemendir. Böylece Ulupınar Beyleri ile Hocaköylü Şeyhler arasında çatışma çıkar. Şeyhleri Alanya'dan getirdikleri ordu ile Ulupınar Beyleri kendilerine bağlarlar.
Köyün Ekonumik Durumu ve Geçim Kaynakları: Ekilen arazi kısıtlıdır. Taşlık ve ormanlık bir yapıya sahiptir. Bu nedenle ekim ve dikim genellikle karasaban ile yapılmaktadır. Sulanan yerlerde patates, soğan, domates, şalga, biber, pırasa gibi sebzeler yetişir. Kirazı ve cevizi meşhurdur. Yetiştirilen ürünler geçim kaynağı oluşturmaz. Ancak ihtiyaçlarını karşılar. Hayvancılık olarak keçi, koyun ve inek yetiştirilmektedir. Hayvancılıkta geçik kaynağı olarak görülmemektedir.
Köyün asıl geçim kaynakları ise birinci sırada yurtdışı işçileri gelmektedir. Özellikle Fransa başta olmak üzere Avrupa'nın değişik ülkelerinde 100'e yakın kişi geçimini sağlamakta bunların bir kısmı orada ailecek yerleşmiş köye nadiren gelenler, bir kısmı da ailesin götürmeden kendisi çalışan kişilerdir. Köyün diğer bir geçim kaynağı ise İstanbul'da çalışan özellikle gençlerin rağbet ettiği Yazdamı ve Hisarlık Köyleri ile yapılan kemer imalatıdır. Yine bir kısım köylü seyyar satıcılık yapmaktadır.
Köyün bir diğer geçimi ise yazları meyve toplama işleri kışları ise Aydın yöresinde çapa işledidir. Çalışma sezonunda köyde ihtiyarlar ve kadınlardan başka kimse kalmaz.
Coğrafi Durumu- İklimi: Doğuda Hacılar köyü, Batıda Yolören köyü, Kuzeyde Kuşça Köyü, Karayahya köyü, Güneyde Yazdamı Köyü, Hisarlık Kasabası ile çevrilidir. Rakım 1075 metredir. Arazisi dağlık ve verimsizdir. İklimi karasal iklimin hüküm sürdüğü köyde yazları sıcak ve kurak kışları kar yağışlı ve soğuktur. Bitki örtüsü ise sık olmayan ardıç ormanlarıyla kaplıdır.
Köyün Kültür Yapısı: Köy Anadolu kadının giyim tarzı olan şalvar giyinir. Başları örtülüdür. Düğünleri etli pilavlı çalgılı bir şekilde yapılmaktadır.
Köyün Tarihi ve Turistik Yerleri: Köyün hemen üst tarafında İsaura Döneminde başkentlik yapmış şimdiki adı Zengibar olan 3000 yıllık tarihi bir kale ve mağaralar vardır.
Abdullah Bey ölünce Beyliği oğlu Abdi Bey alır. Kalaycılık yapan ve şimdi Nasırlar diye anılan kişiler Abdi Bey'den köyden suya yakın bir yer isterler. Beyde onlara Pınarbaşı denilen yeri gösterip Nasırlar Damı Oymak böylece köye yerleşir. Bu arada Karayahya Köyü yakınlarında oturan Çolak Hasan'da Beyden köye yerleşmek için yer ister. Bey Çolak Hasan'a yerleşmesi için yer vermez. Bunun üzerine Çolak Hasan Bey'e karşı düşmanlık besler. Abdi Bey Armutlu'daki beylerden güvenerek şimdiki Çulun önündeki harmanlığı yörenin Pazar yeri olarak oluşturur. Belören yöresi bu pazar yerinden alışveriş yapmaya başlarlar. Oysa o zamana dek yörenin tek pazar yeri Hocaköy'dür ve Hocaköy'de de şeyhler egemendir. Böylece Ulupınar Beyleri ile Hocaköylü Şeyhler arasında çatışma çıkar. Şeyhleri Alanya'dan getirdikleri ordu ile Ulupınar Beyleri kendilerine bağlarlar.
Köyün Ekonumik Durumu ve Geçim Kaynakları: Ekilen arazi kısıtlıdır. Taşlık ve ormanlık bir yapıya sahiptir. Bu nedenle ekim ve dikim genellikle karasaban ile yapılmaktadır. Sulanan yerlerde patates, soğan, domates, şalga, biber, pırasa gibi sebzeler yetişir. Kirazı ve cevizi meşhurdur. Yetiştirilen ürünler geçim kaynağı oluşturmaz. Ancak ihtiyaçlarını karşılar. Hayvancılık olarak keçi, koyun ve inek yetiştirilmektedir. Hayvancılıkta geçik kaynağı olarak görülmemektedir.
Köyün asıl geçim kaynakları ise birinci sırada yurtdışı işçileri gelmektedir. Özellikle Fransa başta olmak üzere Avrupa'nın değişik ülkelerinde 100'e yakın kişi geçimini sağlamakta bunların bir kısmı orada ailecek yerleşmiş köye nadiren gelenler, bir kısmı da ailesin götürmeden kendisi çalışan kişilerdir. Köyün diğer bir geçim kaynağı ise İstanbul'da çalışan özellikle gençlerin rağbet ettiği Yazdamı ve Hisarlık Köyleri ile yapılan kemer imalatıdır. Yine bir kısım köylü seyyar satıcılık yapmaktadır.
Köyün bir diğer geçimi ise yazları meyve toplama işleri kışları ise Aydın yöresinde çapa işledidir. Çalışma sezonunda köyde ihtiyarlar ve kadınlardan başka kimse kalmaz.
Coğrafi Durumu- İklimi: Doğuda Hacılar köyü, Batıda Yolören köyü, Kuzeyde Kuşça Köyü, Karayahya köyü, Güneyde Yazdamı Köyü, Hisarlık Kasabası ile çevrilidir. Rakım 1075 metredir. Arazisi dağlık ve verimsizdir. İklimi karasal iklimin hüküm sürdüğü köyde yazları sıcak ve kurak kışları kar yağışlı ve soğuktur. Bitki örtüsü ise sık olmayan ardıç ormanlarıyla kaplıdır.
Köyün Kültür Yapısı: Köy Anadolu kadının giyim tarzı olan şalvar giyinir. Başları örtülüdür. Düğünleri etli pilavlı çalgılı bir şekilde yapılmaktadır.
Köyün Tarihi ve Turistik Yerleri: Köyün hemen üst tarafında İsaura Döneminde başkentlik yapmış şimdiki adı Zengibar olan 3000 yıllık tarihi bir kale ve mağaralar vardır.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
