Konya’da bozkirinsesi.com adıyla habercilik yapan ve gazetecilik mesleğinden emekli olmuş yılların gazetecisi Bozkır’ın Çağlayan Kasabasından Sayın Ali AKGÜL Bey 03.11.2007 cumartesi günü kalp krizi geçirdiği haberini konyaninsesi.com un editörü Şahin Bey’den aldım. Çok üzüldüm. S.Ü. Meram Tıp Fakültesi Kardiyoloji Bölümü yoğun bakımın servisinde ziyaretinde bulunmuştum durumu ciddiydi. Belirli aralıklarla telefonla yengeden durumu hakkımda haber alıyordum durumu iyileşti diye seviniyordum. Pazar gecesi tam yatsı abdesti alırken çep telefonum çaldı. Arayan Mustafa AKGÜL (Rahmetlinin yeğeni)
Bozkır’ı sesiz sedasız bırakarak gitti arkasına bile bakmadı yolun gülle dolsun Ali Dayıcım….
Ziyareti esnasında gördüğüm eşi ve yakınları uyanmasını umutla bekliyorlardı. Gördüğüm bu manzara yüreğimi burktu. İnsanın aklına o an en çaresiz ve acılı anılarım geldi. Ya ölümün hepsi erkendir rahmetli gençti Allah rahmet etsin.
Ali AKGÜL ile yaklaşık sekiz aydır birlikte aynı portalda yazı yazmaktayım kendisi hemşerim ve aynı zamanda akrabam olmaktadır. Yazıları yazmaya başladığım ilk günlerde yazılarımı inceleyip gözümden kaçan hatalarımı düzeltmesini isterdim. Bazen çok kızardı. “Benim işim var kalbim var” diye söylenir ama dayanamaz bir süre sonra düzeltmeleri şöyle yapabilirsin diye fikrini sunardı. Çoğu önerilerini uygulardım ama kesinlikle yazıların müsaadem olmadan noktası virgülüne dokunmazdı. Arda bazı konular verir araştırıp düşüncelerimi isterdi. Şunu açıkça ifade edeyim ki Ali Dayı sizden çok şey öğrendim.
Her oturduğu mecliste Bozkır ve Bozkır’ın meselelerini dili döndüğünce dile getiren bazen de fazla abartırdı bir gün Kozağaç İ.Ö.O. müdürü aynı zamanda yazar olan Sayın Dr. Muammer ULUTÜRK Hocam: “Ali AKGÜL Bozkır’dan başka bir şey konuşmaz mı? Adam Bozkır diyor başka bir şey demiyor” diye hayretle ifade ediyordu. Velhasıl Ali Dayımı hastanede makineye bağlı bir şekilde görünce çok üzülmüştüm vefat haberiyle iyice sarsıldım. Hepimiz bir gün göçeceğiz her nefis ölümü tadacaktır. Şairinde dediği gibi
Vakit dolar nakit biter kasanda
Sevgi bir kitaptır gönül masanda
Okusan da olur okumasan da
Kapanır sayfalar ela gözlü yar…
Ali Dayıcığım….Bozkır sessiz…
Bu yazıyı bozkirinsesi.com haber portalında da yayınlanmasını çok isterdim fakat buna şu an imkânım olmadığı için, duygularımı siz değerli okuyucularımla bu köşeden paylaşmak istedim.
Allah’tan merhuma rahmet eşine, çocuklarına, dostlarına ve okuyucularına başsağlığı diliyor gönül masanızdaki sevgi kitabı kapanmadan okumanızı tavsiye ediyorum.
Bozkır’ı sesiz sedasız bırakarak gitti arkasına bile bakmadı yolun gülle dolsun Ali Dayıcım….
Ziyareti esnasında gördüğüm eşi ve yakınları uyanmasını umutla bekliyorlardı. Gördüğüm bu manzara yüreğimi burktu. İnsanın aklına o an en çaresiz ve acılı anılarım geldi. Ya ölümün hepsi erkendir rahmetli gençti Allah rahmet etsin.
Ali AKGÜL ile yaklaşık sekiz aydır birlikte aynı portalda yazı yazmaktayım kendisi hemşerim ve aynı zamanda akrabam olmaktadır. Yazıları yazmaya başladığım ilk günlerde yazılarımı inceleyip gözümden kaçan hatalarımı düzeltmesini isterdim. Bazen çok kızardı. “Benim işim var kalbim var” diye söylenir ama dayanamaz bir süre sonra düzeltmeleri şöyle yapabilirsin diye fikrini sunardı. Çoğu önerilerini uygulardım ama kesinlikle yazıların müsaadem olmadan noktası virgülüne dokunmazdı. Arda bazı konular verir araştırıp düşüncelerimi isterdi. Şunu açıkça ifade edeyim ki Ali Dayı sizden çok şey öğrendim.
Her oturduğu mecliste Bozkır ve Bozkır’ın meselelerini dili döndüğünce dile getiren bazen de fazla abartırdı bir gün Kozağaç İ.Ö.O. müdürü aynı zamanda yazar olan Sayın Dr. Muammer ULUTÜRK Hocam: “Ali AKGÜL Bozkır’dan başka bir şey konuşmaz mı? Adam Bozkır diyor başka bir şey demiyor” diye hayretle ifade ediyordu. Velhasıl Ali Dayımı hastanede makineye bağlı bir şekilde görünce çok üzülmüştüm vefat haberiyle iyice sarsıldım. Hepimiz bir gün göçeceğiz her nefis ölümü tadacaktır. Şairinde dediği gibi
Vakit dolar nakit biter kasanda
Sevgi bir kitaptır gönül masanda
Okusan da olur okumasan da
Kapanır sayfalar ela gözlü yar…
Ali Dayıcığım….Bozkır sessiz…
Bozkır sensiz kaldı.
Nur içinde yat.
Bu yazıyı bozkirinsesi.com haber portalında da yayınlanmasını çok isterdim fakat buna şu an imkânım olmadığı için, duygularımı siz değerli okuyucularımla bu köşeden paylaşmak istedim.
Allah’tan merhuma rahmet eşine, çocuklarına, dostlarına ve okuyucularına başsağlığı diliyor gönül masanızdaki sevgi kitabı kapanmadan okumanızı tavsiye ediyorum.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.