Yaratanın hakkına dikkat edilmediği bir zamanda kul hakkından bahsetmek ne kadar mümkün bilinmez. Rahatlığın artması ile bencilliğin zirve yaptığı bir dönemden geçiyoruz. Başkasına yaşama hakkı yok maalesef. Ben hakların hepsini kullanayım da başkası önemli değil, ben alayım, ben, ben, ben. Hakkını aramak istesen bir türlü, aramasan bir türlü oluyor. Yapanın ise yanına kar kalıyor. Bütün haklarını da öbür tarafa bırakmaya gerek yok. Yaşama hakkından tutun, tüm haklara kadar, başkalarının haklarını da korumak gereklidir. Yaratan bile kul hakkı ile karşısına gelinmemesi gerektiğini, gelirseniz affetmeyeceğini belirtiyor.
Kul hakkının en fazla ihlal edildiği yerler, kuyruklar ve komşuluklardadır. Onun için atalarımız; “Ev alma komşu al” diye söylemişler. Zira bir insanın en rahat edeceği yer evidir, orada da rahat olamayacaksa nerede rahat edecek. Önceki kiracılık yaptığım yerde karşı apartmanda bir kadın her gün çok erken saatte bütün halılarını büyük bir gürültüyle çırpardı, öyle ki yataktan korkarak uyanırdı insan. Yine aynı yerde üst kattaki komşu altta bizim çamaşırlar olduğu halde balkonu yıkamış, bu birkaç kez olunca, gidip bari çamaşır varken yıkamasanız dedim. Kusura bakmayın falan denmediği gibi söylediğim için sanki ben suçluymuşum gibi bir afra tafra inanılmaz. Aynı kimse evden ayrıldıktan birkaç ay sonra beni ev sahibine şikâyet emiş. Üç ay sonra ev sahibi beni aradı; Ya sen ne kadar kötü bir adammışsın da ben yeni öğrendim, bilseydim evi vermezdim dedi. Epey bir şaşkınlıktan sonra ne oldu hayırdır, eğer bir hatamız olduysa önce söyleseydin düzeltirdik dedim. Orada iki komşu vardı onunla da bir halıyı erken saatte sopayla dövmemesini, söylememe rağmen devam ettiği, diğeri de hep balkondaki çamaşırları üstten balkon yıkayarak kirletiyordu. Bu iki kimsenin haricinde birileri söyledilerse haklıdır, dedim. Yok. Yok. Zaten o iki kişi şikâyet emişti deyince; O zaman alttaki adam üsttekini nasıl rahatsız edermiş diye sormadın mı? Dedim. Ev sahibi; doğru söylüyorsun bana öyle anlatmadılar dedi. Kusura bakma kaç ay sonra rahatsız ettim, hakkını helal diyerek telefonu kapattı. İnsanların olduğu yerde her şey olabilir. Farkında olmadan diğer insanlara zarar verebiliriz. Ama fark edince geri adım atmasını bilmek gerekir. Yeni kiraya girdiğim evde on beş gün boyunca yan ve üst komşu eve perde, mobilya vs taktırıyorlardı. Hep saat sabahın sekizinde matkap ve çekiç sesine uyanıyordu çocuk. Bir kaç defa söyledim ama oralı olan yok. Hadi bir gün, iki gün ama bir hafta boyunca da insan rahatsız edilmez ki. Yapan değil söyleyen suçlu oluyor nedense. Gelip kusura bakmayın rahatsız edeceğiz, ya da rahatsız ettik dese neyse, ama yok. Şimdi sen gel bunlara hakkını helal et. Mümkün mü? Ondan sonra sabahlara kadar tespih çek, vaaz ver, dua et. Aslında bunları yapanlar farkında oldukları halde duymazdan gelip, kulağı üstüne yatıyor fakat buna kimse razı olmaz. Böyle haksızlık olmaz.
İnancımıza göre boynuzsuz keçi hakkını boynuzlu keçiden alacağını, kimseye haksızlık yapılmayacağı bir günün olduğunu biliyoruz. Kul hakkının ve komşuluk hakkının ne kadar önemli olduğunu biliyorsak davranışlarımıza dikkat etmemiz gerektiğini anlamalıyız. Yok, hesabı başka yere bırakıyorsak, öbür tarafta hesap özeti kabarık gelince şaşırmayalım. O hesap mutlaka ödenecek. Sonraya kalsa da bile.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
