Bu hafta gazetemizin 23. yıl dönümünü kutluyoruz. Kuruluşunu hatırlamıyorum, çünkü ben 6 yıldır gazetemizde köşemden sesleniyorum sizlere… Çok şeyler öğrendim bu süre içinde, kendimce gelişmeye ve yenilenmeye çalıştım. Bunda sizlerinde çok büyük payı oldu. Öğrendim ki, doğru ve iyi bir şeyler yaptığında takdir edilmeyi beklemeyeceksin, sadece doğru bildiğin yolda kimseye kulak asmadan yoluna devam edeceksin. Ve öğrendim ki, o suskun ilgisiz kişilerin, kendi çıkarlarına zarar geldiğinde nasıl haykırabildiklerini, haksızlıklarını örtmek için nasıl çirkinleştiklerini, yalan ve iftiraya nasıl başvurabildiklerini…
Bu süre içinde, insanların bilmedikleri için karşı çıktıkları konularda, doğru bildiğini yaptığın takdirde, gün gelip o karşı çıktıkları projeden ilk onların faydalandıklarını, ama emeği geçenlere bir teşekkür bile edemediklerini öğrendim.
İyi olan işlerin sonunda, ortaya çıkan işi herkesin sahiplendiğini, emek verenlerin adının bile anılmadığını, ama sonuç olumsuz olursa ihalenin üzerinde kaldığını öğrendim.
Çok şeyler öğrendim geçen zaman içinde, öğrendiklerimi sizlerle paylaşmaya çalıştım. İlçemin yaşam kalitesini yükseltmek için kullandım kalemimi, öyle zamanlar oldu ki bürokratlar, seçilmişler yâda bir takım insanlarla amansız bir mücadeleye girip, kötü kişi oldum. “Gücüm tükendi, bırakıyorum, bu kadar duyarsızlık olmaz” dediğimde, sağduyulu ve ne yapmak istediğimi anlayan, bilen dostlar destek oldular. Gitmeme, pes etmeme izin vermediler. Çabuk geçti küslüğüm ve 6 yıldır buradayım.
Gitmeme izin vermeyen dostlardan biriside sevgili Yunus abimdi. Geçtiğimiz günlerde kutlama için uğradım gazeteye ama mahzundu Yunus abim. “Manşetten haber yaptım, internet sitemizde günlerdir yayında yıl dönümümüz, ama henüz hiçbir ilçe yetkilisinden kutlama mesajı yâda ziyareti olmadı. Bu kadar mı duyarsız olunur bilmiyorum” diye yakındı. “İşlerine gelen haberler yaptığımızda yere göğe koyamayanlar, gazetemizden ayrılmayanlar, yanlışlarını yazdığımızda ters dönüyorlar. Biz Bozkır’ın daha iyi olması için uğraşırken, küçücük bir vefayı çok görüyorlar” dedi. Bende “boş ver abi kutlamazlarsa kutlamasınlar o şahısların nezaketsizliğidir. Bizim gayemiz kaliteli bir yaşam yeri oluşturmaksa, onlara güvenip çıkmadık yola, devam edeceğiz inadına” dedim.
Aramızda geçen bu sohbeti yazacağımdan habersiz Yunus abi, belki içinden kızacak bana, “özel sohbetimizi yazmışsın” diyecek ama, asla yazıma müdahale etmeyecek, biliyorum. Çünkü 6 yıl boyunca kendi işine bile zararı olacak çok yazılar yazdım, bu sebepten reklamlarını çekenler bile oldu, ama yinede “bunu yayınlamam” demedi. “Bu yazını yumuşat” yâda “değiştir” demedi.
Bozkır’da bir kısım kişiler inkâr etmeye çalışsa da, ilçemize yapılan birçok hizmette gazetemizin emeği çok büyüktür. Biz bildiğimiz yolda ilerlemeye devam edeceğiz. Varsın iyiyi birileri paylaşıp adımızı bile anmasın, varsın kuruluş yıl dönümümüzü kutlamasınlar.
“Vefa” İstanbul’da bir semt adı olarak kaldı derler. Anlamlı ve içeriği acı bir söz ama, galiba ve maalesef doğru…
İyi ki varsın BOZKIR POSTASI ve nice başarılı yıllara…
Bu süre içinde, insanların bilmedikleri için karşı çıktıkları konularda, doğru bildiğini yaptığın takdirde, gün gelip o karşı çıktıkları projeden ilk onların faydalandıklarını, ama emeği geçenlere bir teşekkür bile edemediklerini öğrendim.
İyi olan işlerin sonunda, ortaya çıkan işi herkesin sahiplendiğini, emek verenlerin adının bile anılmadığını, ama sonuç olumsuz olursa ihalenin üzerinde kaldığını öğrendim.
Çok şeyler öğrendim geçen zaman içinde, öğrendiklerimi sizlerle paylaşmaya çalıştım. İlçemin yaşam kalitesini yükseltmek için kullandım kalemimi, öyle zamanlar oldu ki bürokratlar, seçilmişler yâda bir takım insanlarla amansız bir mücadeleye girip, kötü kişi oldum. “Gücüm tükendi, bırakıyorum, bu kadar duyarsızlık olmaz” dediğimde, sağduyulu ve ne yapmak istediğimi anlayan, bilen dostlar destek oldular. Gitmeme, pes etmeme izin vermediler. Çabuk geçti küslüğüm ve 6 yıldır buradayım.
Gitmeme izin vermeyen dostlardan biriside sevgili Yunus abimdi. Geçtiğimiz günlerde kutlama için uğradım gazeteye ama mahzundu Yunus abim. “Manşetten haber yaptım, internet sitemizde günlerdir yayında yıl dönümümüz, ama henüz hiçbir ilçe yetkilisinden kutlama mesajı yâda ziyareti olmadı. Bu kadar mı duyarsız olunur bilmiyorum” diye yakındı. “İşlerine gelen haberler yaptığımızda yere göğe koyamayanlar, gazetemizden ayrılmayanlar, yanlışlarını yazdığımızda ters dönüyorlar. Biz Bozkır’ın daha iyi olması için uğraşırken, küçücük bir vefayı çok görüyorlar” dedi. Bende “boş ver abi kutlamazlarsa kutlamasınlar o şahısların nezaketsizliğidir. Bizim gayemiz kaliteli bir yaşam yeri oluşturmaksa, onlara güvenip çıkmadık yola, devam edeceğiz inadına” dedim.
Aramızda geçen bu sohbeti yazacağımdan habersiz Yunus abi, belki içinden kızacak bana, “özel sohbetimizi yazmışsın” diyecek ama, asla yazıma müdahale etmeyecek, biliyorum. Çünkü 6 yıl boyunca kendi işine bile zararı olacak çok yazılar yazdım, bu sebepten reklamlarını çekenler bile oldu, ama yinede “bunu yayınlamam” demedi. “Bu yazını yumuşat” yâda “değiştir” demedi.
Bozkır’da bir kısım kişiler inkâr etmeye çalışsa da, ilçemize yapılan birçok hizmette gazetemizin emeği çok büyüktür. Biz bildiğimiz yolda ilerlemeye devam edeceğiz. Varsın iyiyi birileri paylaşıp adımızı bile anmasın, varsın kuruluş yıl dönümümüzü kutlamasınlar.
“Vefa” İstanbul’da bir semt adı olarak kaldı derler. Anlamlı ve içeriği acı bir söz ama, galiba ve maalesef doğru…
İyi ki varsın BOZKIR POSTASI ve nice başarılı yıllara…
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
