 |
| İsmail Detseli |
Meram'a ilgisizlik günah değil mi?
Yine Meram, yine Meram’ın derdi… Yine konu aynı.
Eskilerden kalma bir hikaye vardı… Belki duyanınız vardır…
Bundan 70-80 sene kadar önce köylünün biri, bir gün şehre gitmiş. Merkeplerle birkaç gün sonra alış veriş yapıp köye gelmiş. Aile başına toplanmış, Ahmet’e edik Mehmet’e düdük herkese ne aldı ise onları övünerek çıkarıyor takdim ediyor.
Evin en küçüğü olan oldukça esmer oğlan çocuğu bir kenara çekilmiş kara kara düşünmekte. Yanlarına gelen bir başka köylü, o çocuğu öyle görünce ev reisine sormuş, “Yahu bu Arap’ın derdi ne, kenarda kötü kötü düşünüyor” deyince “Sorma komşum ne olacak Arap’ın derdi babıç, (ayakkabı)” demiş…
O yıllarda en büyük hediye ayakkabıdır. Ona babası ne var ki ayakkabı almamışmış. Bizim dağ köylerinde böyle çok esmer olan çocuklara hatta büyüklere bile Arap deyiverir köy halkı.
İşte benim derdim de Meram.
Şöyle 50 sene geriye doğru bir zaman tüneline giriyorum… Ekonomik olarak, yatırım olarak yol olarak hiç ilave yapılmadığı gibi aksine nesi var, nesi yoksa elinden alınıyor.
“Nesi alındı Meram’ın” derseniz, “Neleri alınmadı ki” derim… Bir Krom Mağnezit Fabrikası vardı, budadılar… Özelleştirdiler… Varlığı ile yoluğu arasında bir fark kalmadı. Oysa geceli gündüzlü vardiyaları binlerce işçi ve çokça ürettiği ateş tuğlası ile capcanlı idi bir zamanlar…
Bir Et Kombinası vardı… İlçenin ve civar köylerin can damarı idi… Akın akın mal taşınırdı… Yüzlerce çalışanı vardı… Yok Altın Hamle, yok Gümüş Kazma derken o da yerle yeksan oldu. Kaya Kiremit Fabrikaları, Karacığan Kiremit Tuğla Fabrikaları hepsi de birer anı olarak kaldı. Yerlerine gökdelenler dolduruldu… Ya Yem Fabrikası ne oldu? O da yıların eskittiği bir harabe halinde, yıllarca yattı şimdi EBK ile beraber üzerlerinde betonarme katlar yükselecek.
Bir stadyumumuz vardı onu da alıyorlar… Bir Meram Sanayimiz vardı, o da kapandı kapanacak can çekişiyor. Bir Meramımız vardı, insanların hafta sonunda dinlendiği mesire yeri idi, onu da “al sana mal sana, neyim kalsın Kel Hasan’a” hesabı yaptılar.
Her yer işyeri park yeri oldu…
Şöyle oturup sere serpe bir çay içip gam giderecek kır keyfi ile misafir ağırlayacak yer kalmadı. Bir ümit doğdu son zamanda, Konya Üniversitesi kurulacak diye, erkenden Serdar Kalaycı Başkan sahip çıktı ona da birçok rakip çıktı, üstelik de rakipler çok dişli göründüler. Yok, ulaşım sorunu, yok yer sorunu… İpten okka, çöpten terazi diyerek baltaladılar… Ama mücadeleye devam evvel Allah…
Bu üniversitenin Meram’a kazandırılması lazım. Yok, İlahiyat Fakültesi var, yok Eğitim Fakültesi var, Meram Araştırma Hastanesi, Meram Tıp Fakültesi var. Yok, şöyle, yok böyle diyerek adres gösterenler de bir ayrı. “Buraları siz mi yaptınız?” demezler mi insana… Kardeşim buralar yıllardır zaten var, yeni bir yatırım değil ki.
Meramın mesiresini bitirdik, baraj suyunu içmede kullanmak için şebekeye aldık, dalını dayağını yeşilliğini kuruttuk, sebzesini meyvesini tükettik, etmeyin beyler yapmayın bu kadar Meram karşıtlığı olmaz.
Üniversitenin Rektörü atandı çok şükür. Sağ olsun Cumhurbaşkanımız Merama kurulması taraftarı galiba ki, Konya Üniversitesi’nin rektörlüğünü Meram’a bağlı İnlice beldesi nüfusuna kayıtlı bir akademisyene vermiş, Allah ondan razı olsun…
Başkan Serdar Kalaycı bu üniversite konusunda hayli kararlı, ama bir söz var eski masallarda geçer “Dilden gelen elden de gelse hoş olur.” İnşallah elden de gelir.
Tavşana sormuşlar “Sen neden hep avcılara yem oluyorsun aslında çok iyi kaçan ayaklara sahipsin” diye. “Ben onlardan kaçar kurtulurum ama etrafın ayrılıkçıları olmasa” demiş. Meram’a bu eğitim yuvası yapılacak da etraftan şarkı söyleyen çok olmasa. Söz burada biter.
Meram’ın Yeni Yol civarı ve Yaka’nın cazibesi insanların gözünü boyamış… Oysa güneye Karaman yoluna doğru bir gidin hele Aybahçe, Yaylapınar, Alakova, Hasanköy hatta daha içerilere gelelim, Ekmekkoçu, Aymanas, Uzunharmanlar Alpaslan. hepsi köyden farksız. “Bunları bu idareciler hiç görmez mi buraları gezmez mi” diye sorasım geliyor.
Şimdi güzel bir park yapılıyor. Aybahçe tarafına… Fidanlık durağından alıyor eski Şeker deneme üretimin terk ettiği yerler buralar sanırım… Bilmem yöremiz olmayınca belki de yanılıyorum…
O parka kimler gidecek o yörenin insanları kırsaldan yani dağlık yörelerden gelme. Akşama kadar mal ile ekip dikme ile zaten parktan farksız yöreleri yerleri. Bunlar ucuz yatırımlar. Meram’da sanayi yok, gelir getirecek yer yok…
Meram ilçesinin idarecileri adeta kuru kavaktan düdük çıkarmaya çalışıyorlar. Sadece emlak vergisi geliri ile bu çark dönmez, ama geçenlerde başkanın yaptığı basın toplantısında bahsettiği gibi yine de bazı girişimler ile bütçede baya bir artış sağlamışlar, ama ne var ki dökme su ile değirmen dönmüyor. TMO’dan alınıp geçmiş başkan tarafından hastane yapımı için bir firmaya verilen Devlet Su İşleri karşısındaki binada hummalı bir çalışma başlamış… Firma taahhüdünü yerine getiremeyince sözleşmesi feshedilmiş ve Meram Belediyesi de bu vesile ile o binayı Meram Belediyesi idare binası olarak yapmaya karar vermişler… Çok da iyi yapmışlar, ilçemiz adına çok sevindirici bir gelişme… Bu hiç olmazsa hem kira ödemekten kurtulur, hem de neyin nerde olduğu birimlerin yeri belli olur. Bina çok hoş olacak ama yine de sorun var o da park yeri sorunu… Başkan’ın anlattığına göre zeminde 3 kat daha aşağı inilmiş ve bir nebze olsun kendilerine ait araçlara bari park yeri yapılmış.
Meram için yapılmasına uğraşılan Konya Üniversitesi ile ilgili yazılan köşe yazılarının altına eklenmiş bazı talihsiz yorumları görünce üzülüyorum. Yorum yaparak Meram Belediye Başkanı’ndan şikâyetçi olanlar var, ama ne var ki bu konu ile hiç ilgisi yok… Yaptıkları şikâyet yorumları başka, şahsi davalarınız başka… Bu ilçemize yapılacak bir hizmetin konusu başka… O şikâyetlerinizi kanunların öngördüğü platforma taşıyarak hakkınızı arayabilirsiniz, ama bu konuya duyarsız görünerek ilçenin kaderine ket vurmamanızı öneririm sevgili okurlarım.
Biz yazarların başkana yağ çekmek veya birilerine şirin görünmek uğruna bu yazıları yazdığını sananlar büyük yanılgı içerisindeler ve şahsımın vebalini alıyorlar…
Benim derdim yukarıda belirttiğim hikayedeki gibi Meram’dır.
Meram’a olan bu ilgisizlik ayıptır, günahtır… Sağlıcakla kalınız…
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
