 |
| Filiz Kılınçel |
Kardan adam yapmışız, kar topu oynamışız, ıslak üstümüzü başımızı annemize nasıl açıklayacağız diye düşüne duralım, pencereden bir ses
-Yeter artık dondunuz, hasta olacaksınız, haydi eve!
İstemeye istemeye ayrılırken arkadaşlarından, donmuş ellerinde son bir kar topu,tam atacağında arkandan yediğin darbeyle yeniden bir savaş, kahkahalar çığlıklar ve yine annenin sesi
-Ne dedim ben? Çabuk eve!…
Kurulanıp üzerini değiştirdiğinde, sobanın sıcaklığıyla üzerine çöken yorgunluk ve zorla bir iki lokmalık yemek faslından sonra, sobaya en yakın yere kıvrılıvermeler…
Çıtır çıtır yanan sobanın üzerindeki çaydanlıktan taşan suyun sesi uyandırırken seni, birer köşeye kıvrılmış aile fertlerinden biri, yavaşça çaydanlığın demliğini kenara alıp, demleyiverir çayı…
Lapa lapa yağan karı pencereden izlerken, yarınki derslerin ödevlerini yapmadığın gelir aklına, elektirikler kesik, bir sızı çöker içine “ödevim vardı” desen yersin azarı…
“Sokakta oynayacağına yapsaydın,ye yarın hocadan dayağıda akıllan!…”
İçinde korku, gözlerinde nem yeniden dönüp bakarsın yağan kara, yine de ana yüreği dayanmaz, bir mum bulur getirir, ödevlerini yapasın diye…
Babanın “böyle yağarsa okullar tatil olur” lafı kulaklarında çınlar ve içinde bir umut olur, beklersin ki okullar tatil olsun…
Soba üstünde kaynayan çaydanlık ve üzerine kesilip atılmış patatesleri mideye indirirken, içinde bir dua “yarın okullar tatil olsa…”
Mum ışığında, ellerinle yaptığın gölgelerden şekiller çıkartmalar,kim vurdu oynamalar ve kestane kebablar
Sabah okula gitmek için hazırlanırken, belediye hoparlöründen duyulan “okullar tatil” anonsu ve sevinç çığlıkları…
Okulu sevmediğinden değil, ama kar yağdı ya! illaki bir umut, oyun oynamak, doyasıya karlarda yuvarlanmak için…
İnsan büyüdükçe aldığı tüm güzel haberlere sevinir ama okulların tatil olmasının verdiği sevinci tutmaz hiçbiri…
Belki de çocuk yüreğimiz sevinçlerede üzüntülerede daha duyarlı, daha saf yaşamayı bildiği içindir.
Sırtımı kalorifere vermiş, yağan karı izlerken, o sevinçleri bir daha hiç yaşayamadığımızı düşündüm.
Maddi sevinçler, müjdeler, hiç birisine o günkü saf halimizle sevinemediğimizi anladım. O saflığı ve güzelliği özlediğimi farkettiğimde, belediye hoparlöründen anons geçiyordu “yarın tüm okullar tatil” …
Sevinçle havalara uçan çocuklar geldi gözümün önüne, gülümsedim…
Güzel şey çocuk olmak ve çocuk kalabilmek…
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
