Kimin haklı kimin haksız olduğunu biliyorsanız olaya müdahale ediniz ve adaletli bir şekilde karar veriniz. Kimin haklı olduğu bilindiği halde müdahale edilmezse, bu durum iki çocuğu da psikolojik olarak olumsuz etkileyecektir. Bu çocuklardan biri ilerde hakkı olmayan şeyleri isteme ve bu yollara başvurma, diğeri de hakkını aramada öğrenilmiş çaresizlik içine girecektir.
Çocuklar arasında karar verirken küçük büyük diye ayrım yapılmamalıdır. Karar verirken dürüst ve adaletli olunmalıdır. Sen ablasın ya da sen abisin diyerek küçük kollanmamalı. Bu, zamanla diğer çocukta kıskançlığa sebep olacağı gibi farklı problemlere de neden olabilir.
Çocukların tartışma ya da kavgaları şiddeti içermiyor ve biraz sonra barışıyorlarsa gerekli görülmedikçe de kavgalarının arasına girilmemelidir. Bu, çocukların birbirlerini daha iyi tanımalarını sağlayacaktır.
Çocukların arasındaki tartışma ve kavgaları, hakaret ve farklı boyutlara götürülmedikçe müdahale edilmemeli. Çünkü bu durum çocukların hem kendini hem de karşısındakini anlamakla beraber, kendisinin ve kardeşinin sınırlarını anlamasını sağlayacaktır. Bunun yanında hak arama konusunda kendine güven duygusunun gelişmesini sağlayacaktır.
Eğer çocuklar sürekli tartışıp kavga ediyorlarsa nedenleri üzerinde düşünülüp araştırılmalı. Bununla birlikte anne babalar çocuklara yaklaşımını tekrar gözden geçirmelidir.
Çocukların kendi aralarındaki tartışma ve kavgalarında anne babaların yaklaşımı, kararlı ve tutarlı olmalıdır. Yer, zaman ve konuya göre anne babaların tavırları değişken olmamalıdır.
Bunların Dışında;
1.Eşler kendi aralarındaki tartışmaları, çocuklara kötü örnek olacak şekilde yapmamalı. Çocukların birbirlerine nasıl davranmalarını istiyorlarsa, anne babalar da o birbirlerine şekilde davranmalıdırlar.
2.Eşler, kendi arasındaki tartışmalarında çocuklara kötü örnek olacak şekilde şiddet, bir şeyleri atıp fırlatma, kapıları vurup çıkma gibi konularda model olunmamalıdır.
3.Anne baba çocuklarına uygun model olma açısından onlarla tartışmalar düzenlenmeli.
4.Çocukların kendi aralarındaki kavgalarının sonuçlarına katlanma ve çözüm yolları bulma açısından imkânlar sunulmalı.
5.Çocuklar arasında kıskançlığa sebep olmamak için taraf olunmamalı.
6.Çocukların kavgalarında tepkiyi ve şiddeti körüklememek için onları birbirleriyle kıyaslanmamalı.
7.Çocukların kavga etmemeleri konusunda sürekli uyarılar yapma yerine, birbirlerini sevmeleri konusunda gerekli ortamlar sağlanmalı. Bu çocuklar birbirleriyle kavga da etseler birbirlerini sevdikleri unutulmamalı.
8.Çocukların tartışma ve kavgaları dinlenecekse yargılamadan dinlenilmeli.
9.Çocukların birbirlerine karşı olan fiziksel ve duygusal şiddet dediğimiz küfür, alay ve hakaretlere müsaade edilmemeli.
10.Çocuklar arasında kavgaya sebep olacak oyuncak ve eşya alımlarına dikkat edilmeli.
11.Kardeşlerin olumsuz tavırları konusunda kurallar koyarak bu kurallara uyma konusunda kararlı olunmalı. Çocuklara konan kurallar konusunda her çocuğa karşı adil olunmalı.
12.Bütün bunlara rağmen kavgalarında bir süreklilik varsa nedenleri üzerinde durulmalı.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
