Türkiye’mizin gündemi son yıllarda “devlet içindeki karanlık güçlerle ve darbelerle mücadeleye” kilitlendi. Sözde “darbelerle ve karanlık güçlerle hesaplaşıyoruz” ancak başbakanlık çalışma ofisinden çıkan dinleme cihazları aslında devlet düzeyinde bir hesaplaşma yapıl(a)madığını ispatlıyor.
Darbe, ister askeri olsun ister sivil olsun millet egemenliğine karşı kurulan bir zorbalık düzenidir. “Darbe” kavramı iyi anlaşılmadan, onunla nasıl mücadele edileceği de bilinemez. Darbeler topluma karşı yapılır. Darbe ile amaçlanan, halkın irade ve isteğine karşı olarak belirli ayrıcalıklı bir zümrenin
çıkarlarını korumak veya derinleştirmektir. Yakın dünya tarihi yalnız askeri değil, sivil ayaklanma veya seçimle işbaşına gelen oligarşik diktatörlüklere de tanıklık etmiştir. “Darbe” kavramını “devrim” kavramından ayıran en önemli unsur meşruluk kaynaklarıdır. Egemenliğini halka dayandıran ve evrensel hukuk ilkeleriyle başarılan –toplum yararına yapılan- köklü değişimlere “devrim” adı verilir. “Darbe”lerin kaynağı ise toplum değil karanlık güçlerdir, toplumu ezerler, hiçbir meşrulukları olmadıkları gibi darbeciler hukuğu tanımazlar, zorbalıklarına hukuğu alet etmeye kalkarlar. Demokrasinin güçlenmesi için evvela toplumun duyarlılık göstermesi gerekir. Devlet, ancak milletin irade ve kararlılığıyla darbelerle ve derin çetelerle mücadelesini başarıya ulaştırabilir. Çünkü darbelere kaynaklık eden karanlık çeteler uluslararası güce sahiptirler ve bağımsızlığını yeterince sağlayamamış devletlerin içerisine nüfuz etmişlerdir. Bağımsızlık iradesi gösterilmeden karanlık güçlerle mücadele edilemez, çetelerden arınılamaz. Türkiye’mizi yönetenler özellikle ABD ile olan ilişkilerinde milli bağımsızlık irademizi ipotek altına almışlardır. Kore’de Mehmetçiğin kanı pahasına NATO’ya “müttefik” olarak kabul edildiğimiz günden beri “bağımlılığımız” sürmektedir. Devlet olarak etkin bir üyesi bulunduğumuz ve maalesef -komşularımıza karşı- bugünlerde füzelerini gazi şehirlerimize yerleştirdiğimiz NATO, bilindiği gibi soğuk savaş döneminde Sovyetlere ve Komünizme karşı kurulan bir birliktir halen de varlığını sürdürmektedir. Sovyetlerin yıkılmasına rağmen NATO’nun varlığını koruması göstermektedir ki, NATO ABD başta olmak üzere çoğunlukla batı blokunun küresel çıkarlarını garanti altına almaktadır. İlginçtir Türkiye’de bütün darbelerden sonra NATO ile olan bağımlılık ilişkisi artmıştır. Avrupa ülkelerinde soğuk savaş sonrası çökertilmeye çalışılan derin çeteler NATO’nun Özel Harp Konseptiyle oluşturulmuş yapılardır. Öyle ki Avrupa Parlementosu bu konularla ilgili olarak hazırladığı karar tasarısında şu cümlelere yer vermiştir: “Avrupa Topluluğu'na üye pek çok ülkede gizli, paralel istihbarat ve silahlı operasyon örgütlerinin 40 yıldır var olduğu Avrupa hükümetleri tarafından ortaya çıkarılmıştır. Kırk yıldır bu örgütlerin demokratik kontrolden kurtulduğu ve NATO ile işbirliği halinde ABD gizli servislerince yönetildiği anlaşılmıştır.”
Ülkemizde siyaset, medya, finans-kapital çevreleri son yıllarda karanlık güçlerden arınma, darbelerle yüzleşme konularını “tartıştı” ancak nedense NATO’nun bize kaybettirdikleri, emperyalist saldırganlıkları, yasadışı gizli faaliyetleri, çetelerle olan ilişkileri, darbelerdeki rolleri pek konuşulmadı. Konuşmaya çalışanlar “darbeci” diye yaftalandı, komplolara ve tertiplere uğradı. Bu durum, başbakanlık çalışma ofisinde “böcekler” bulunması kadar “tuhaf” ve birbiriyle yakından ilgili. Hukuğun katledilmesini teşvik ederek “darbe ve çetelerle mücadele edildiğini “ söyleyenler hem kendileri “aldanmışlar” hem halkı aldatmışlardır. Neticede gölge iktidar “camiasının” gücü artmıştır.
Uzun lafın kısası; siyaset, medya ve devletin içerisinde bir “gölge iktidar” kurmuş olan süper NATO (gladyo) sorgulanmadan darbelerle ve karanlık çetelerle hesaplaşmış olamayız. Kimse kimseyi kandırmasın.
ÖMÜR ÇAKMAK
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
