Recent Comments

TEZATLIK VAR BU İŞTE

Güzel ahlaklı bir peygamberin ümmeti olmakla seviniriz. Kutlu doğum haftası etkinliklerinde salonları tıka basa doldurur, duygulu anlar yaşarız. İşimize geldiğinde karşı tarafı ikna etmek için “bu sünnettir “deriz. Çocuklarımıza O’nun adını vermekte yarışır,bununla iftihar ederiz. Kerbela’yı anarken ağlar, Yezid’e ahlar ederiz. Ehli Beyt’i anarken iç geçirir “keşke onlardan olaydık” deriz. Deriz de deriz… Ama hal ve davranışları geçtim, konuşurken bile onlara özenmez, dikkat bile etmeyiz. Hiç düşünmeyiz, acaba Ehli Beyt’ten birinin ağzından hiç küfürlü bir söz duyulmuş mudur? Kerbala’da can pazarı yaşanırken bile bir tanesinin ağzından kötü bir kelime çıkmış mıdır? Düşmanına bile ah etmeyen peygamberimizin ağzından bırakın küfürü, kötü bir söz çıktığını düşünmek bile cahillikten öte bir şeydir. Öyleyse hem ümmeti olmakla gurur duyup,hem de nasıl bu kadar çok küfür çıkıyor ağızlardan. Bu tezatlığın sebebi riya olabilir mi?
Öğretmen bir bayan arkadaşım anlattı “Bozkır’a ilk geldiğimde çok sevdim insanları,hem yardımsever hem sıcak kanlı buldum. Ama çarşıda alışveriş yaparken, kaldırama toplanmış insanların istemeden konuşmalarına şahit oldum. Duymamak mümkün değildi, öyle yüksek sesle konuşup gülüyorlardı ki karşı kaldırımdan bile duyuluyordu. Maalesef duyduklarım beni dehşete düşürdü,çok utandım.Öyle küfürlü konuşuyorlardı ki anlatamam. Üstelik sadece ben değil, çocuklar ve başka bayanlarda o yoldan geçiyorlardı ama, bunu umursamıyorlardı bile” dedi. Ve devam etti “Ben uzaydan falan gelmedim, elbette küfür duyuyoruz ama,bu kadar pervasız ve toplum içinde bu kadar dikkatsizce konuşulması, hem bir bayan olarak hem bir anne olarak beni çok üzdü ve utandırdı” dedi.

Bir Bozkır’lı olarak çok mahcup olsam da herkesin aynı olmadığını falan anlatmaya çalıştım. Ancak arkadaş devam etti “ İşin asıl üzücü tarafı, okullarda çocuklar da bunu normal bir konuşma şekli zannedip,onlar da aynı şekilde konuşmaya özeniyor” dedi. Maalesef haklıydı. Çocuklar büyüklerinden duyduklarını, gördüklerini taklit ediyorlar. En basit bir konuyu bile anlatırken küfür etmeden duramayan ve bunu da çok normalmiş gibi gören insanlar var. Hatta camiden çıkıp elinde tespihle dolaşırken bile konuşmalarını küfürle dolduran insanlar var.Kimileri bunu kültürmüş, gelenekmiş gibi izah etmeye çalışıyor “Biz böyleyiz,biz kibar konuşamayız” diyerek güya kendini haklı çıkarmaya, savunmaya çalışanlar var. Oysa kibarlaşmak değil anlatmak istediğimiz. Evet kırsalda yaşıyoruz ve bir şivemiz, bir konuşma tarzımız var ancak, ne kültürümüzde ne geleneklerimiz de ne de dinimiz de küfüre yer olmadığını herkes biliyor.

Küfür cahilliğin en büyük delilidir. Zaten söyleyecek sözü ve fikri olmayan insan küfüre ve hakarete sarılır. Kendinizi bu kadar aciz ve cahil mi hissediyorsunuz ki her kelimenin başında küfür var acaba? Erkek erkeğe konuşuyoruz deseniz de bu bir alışkanlık halini alıp, bayan çocuk dinlemeden kendinizi rezil ettiğinizin farkında mısınız? Bu tür bir cahilliğin aslında üniversiteler okuyup mezun olmakla alakası yok, bahsettiğimiz cahillik sosyal bir cahilliktir,kısacası edepsizlik, ahlaksızlıktır.

Lütfen biraz daha dikkat edin beyler,sizin eşiniz, anneniz,bacınız ve çocuklarınız da aynı şeyleri yaşayabilir ki yaşamayan yok gibidir. Kendi ailenize reva görmediğiniz bir şeyi başkaları içinde reva göremezsiniz. Sadece biraz edeb, biraz dikkat istiyoruz…
Google News Takip Et
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? ’te Bozkır Haber'e abone olun.
Google News Takip Et
Son dakika gelişmelerden anında haberdar olmak için WhatsApp haber kanalımıza katılın.

Yorum Gönder

0 Yorumlar
* yapılan yorumlar denetlendikten sonra yayınlanmaktadır.