Geçen haftaki yazımızda yerel basın olarak derdimizi anlatmıştık. Yazımızı okuyan bir çok okuyucumuz, çeşitli şekillerde bize ulaştılar ve desteklerini bildirdiler. Mailler, telefonlar ,mesajlar hepsi birbirinden güzel, hepsi birbirinden değerli dostlardı. Öneriler vardı, destekler vardı. Dost sohbetlerinde de konu gündeme geldi ve herkes gazetemizin yaşamasından taraf olduğunu söyledi. Ellerinden geleni yapacaklarının sözlerini verdiler. Yazımız ulaşması gereken yerlere de ulaştı ,oradan da olumlu bir hareket bekliyoruz elbette…
Tüm bu olup bitenler, yalnız olmadığımız duygusunu yaşattı bize… Halkın sesi olmayı, olabilmeyi bir nebzede olsa başardığımızın bir kanıtıydı geri dönüşler. Yaptığımız işin en kötü tarafı, teşekkür edilmemesidir. Koca bir kayayı yoldan çektirmek için her şeyi yaparsınız, yoldan kaya çekilir ama, kimse sizi görmez, çabanızı takdir etmez. Zaman zaman bu gibi durumlarda içimize kapanırız, sessizce bekleriz. “Olsun biz görevimizi” yaptık der mutlu oluruz. Ama yinede insanız, bir teşekkür bekleriz. Gelmeyince kırılmayız ama ,gelse daha mutlu oluruz, daha şevkle çalışırız. Bu güne kadar hatırlanmadı hiç Bozkır Postası ama, biz bildiğimiz yolda devam etmiştik. Yaşadığımız son olayda gördük ki,bizler yalnız değilmişiz. Belki kimse teşekkür etmiyor, kimse bizi anlamıyor diye üzülüyorduk ama, son olayda gördük ki bizi anlayanlar, bizi takdir edenler ve basına destek olmak isteyip saygı duyanlar hiç de az değilmiş. Geri dönüşlerde en ilgimi çeken şeylerden birisi ise, destek ve yardım sözü verip, moral vermeye çalışanların hiç birisi, vakıf ,dernek, kurum yada herhangi bir gurup temsilcisi değillerdi. Kendi işinde gücünde insanlardı. Haftada bir mail atıp “şu bizim konuyu bir haber yapsanız” diyenler değillerdi anlayacağınız, sizlerdiniz dostlarım evet sizler.
Ve tüm bunlar bize gösterdi ki Bozkır Postası yaşamaya devam etmelidir, Bozkır Postası halkın sesi olmaya devam etmelidir. Bozkırlının derdini ancak Bozkır’da yaşayan, bire bir hisseden bilir, biz Bozkır Postası olarak bu duyguyu en iyi bileniz. Bizim ayakta kalmamız demek Bozkır’ın sesinin duyulması demektir. Bize destek olan, moral veren, yalnız bırakmayan herkese Bozkır Postası ailesi olarak tek tek teşekkür ediyoruz. Bize güç verdiniz, bu güçle gazetemiz yaşayacaktır elbet ama, Basın İlan Kurumundan gelecek güzel bir haber herkesi rahatlatacak ve yerel basının üzerindeki stresi kaldıracaktır. Umutla güzel haberi beklerken, biz bildiğimiz yolda devam edeceğiz. Çünkü biliyoruz ki Bozkır Postası sadece bizim değil, tüm Bozkırlının gazetesi olmayı başarmış, büyük bir aile olmuş,farkında olarak yada olmayarak herkes tarafından sahiplenilmiştir. Bu anlatılmaz güzellikte ki duyguyu bize yaşatan sizlere teşekkür ederiz. Bizler sizin sesiniz olmaya devam edeceğiz,çünkü biz bu gücü sizden alıyoruz ve biz büyük bir aileyiz. iyi ki varız ve iyi ki varsınız dostlar….
Tüm bu olup bitenler, yalnız olmadığımız duygusunu yaşattı bize… Halkın sesi olmayı, olabilmeyi bir nebzede olsa başardığımızın bir kanıtıydı geri dönüşler. Yaptığımız işin en kötü tarafı, teşekkür edilmemesidir. Koca bir kayayı yoldan çektirmek için her şeyi yaparsınız, yoldan kaya çekilir ama, kimse sizi görmez, çabanızı takdir etmez. Zaman zaman bu gibi durumlarda içimize kapanırız, sessizce bekleriz. “Olsun biz görevimizi” yaptık der mutlu oluruz. Ama yinede insanız, bir teşekkür bekleriz. Gelmeyince kırılmayız ama ,gelse daha mutlu oluruz, daha şevkle çalışırız. Bu güne kadar hatırlanmadı hiç Bozkır Postası ama, biz bildiğimiz yolda devam etmiştik. Yaşadığımız son olayda gördük ki,bizler yalnız değilmişiz. Belki kimse teşekkür etmiyor, kimse bizi anlamıyor diye üzülüyorduk ama, son olayda gördük ki bizi anlayanlar, bizi takdir edenler ve basına destek olmak isteyip saygı duyanlar hiç de az değilmiş. Geri dönüşlerde en ilgimi çeken şeylerden birisi ise, destek ve yardım sözü verip, moral vermeye çalışanların hiç birisi, vakıf ,dernek, kurum yada herhangi bir gurup temsilcisi değillerdi. Kendi işinde gücünde insanlardı. Haftada bir mail atıp “şu bizim konuyu bir haber yapsanız” diyenler değillerdi anlayacağınız, sizlerdiniz dostlarım evet sizler.
Ve tüm bunlar bize gösterdi ki Bozkır Postası yaşamaya devam etmelidir, Bozkır Postası halkın sesi olmaya devam etmelidir. Bozkırlının derdini ancak Bozkır’da yaşayan, bire bir hisseden bilir, biz Bozkır Postası olarak bu duyguyu en iyi bileniz. Bizim ayakta kalmamız demek Bozkır’ın sesinin duyulması demektir. Bize destek olan, moral veren, yalnız bırakmayan herkese Bozkır Postası ailesi olarak tek tek teşekkür ediyoruz. Bize güç verdiniz, bu güçle gazetemiz yaşayacaktır elbet ama, Basın İlan Kurumundan gelecek güzel bir haber herkesi rahatlatacak ve yerel basının üzerindeki stresi kaldıracaktır. Umutla güzel haberi beklerken, biz bildiğimiz yolda devam edeceğiz. Çünkü biliyoruz ki Bozkır Postası sadece bizim değil, tüm Bozkırlının gazetesi olmayı başarmış, büyük bir aile olmuş,farkında olarak yada olmayarak herkes tarafından sahiplenilmiştir. Bu anlatılmaz güzellikte ki duyguyu bize yaşatan sizlere teşekkür ederiz. Bizler sizin sesiniz olmaya devam edeceğiz,çünkü biz bu gücü sizden alıyoruz ve biz büyük bir aileyiz. iyi ki varız ve iyi ki varsınız dostlar….
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
