2014 yılının sıcak tebessümleri; soğuk Şubat gecelerine, Şubat seherlerine düşmeye başladı. Şubat küçük ay’dır, bildiğiniz gibi boyu da kısadır.
Kaçınılmaz gerçektir. Aylardan Ocak gidecek, Şubat’ta gelecek. Evvel emirde 2014 yılı için yazılı olanlardan Şubat’ın hissesine düşenler, Şubat’taki kısa günlerde, uzun gecelerde yaşanacak. Kaçamadan, kaçınılamadan ne yazmışsa Hâlıkımız, o yaşanacak…
Belki Şubat’ta yine; ciddi kararlar alabilecek disiplinlerin ciddiyetsizlikleri,
makam ve mevki uğruna hırslarla örülmüş ikbal atmosferinin insanı boğan havasızlığı,
sen ve ben’lerin peşinden koşup yetişememe, kul haklarının ihlâli, ümitsizliğin getirdiği karamsarlık, neme lazımcılık, en yakındakilerin yaptığı haksızlıklara bile –dirlik bozulmasın diye- ses çıkaramama, neme lazımcılık veya adam sendecilik yaşanacak. Bunlara teslimiyet mi? Asla.
Belki Şubat’ta beklenen muştular da yaşanabilecek. Bunu bilemeyiz ama aslında hepimizin hasretle beklediği birlik ve beraberliğimizin muştuları, yağmur damlalarındaki rahmet misâli yağacak da yağacak. Ve ümitler filizlenecek. Nasıl mı?
Her alanda ümitvar olmayı, “biz” demeyi, topyekûn ve her alanda
kucaklaşmayı, birlik ve beraberliği sağlamamız gerekiyor. Bunları acilen tesis etmeye ihtiyacımız var. Bu durum; sılam Bozkır, vilayetim Konya ve Cennet ülkem Türkiye için geçerli olan tek yol. Özelimizde birlik ve beraberliği sağlarsak, genelimizde de birlik
ve beraberliği mutlaka sağlarız.
Konya’nın evlâtları arasında; Konya’da, Ankara’da, İstanbul’da, yurt
içinde ve yurt dışında yaşayan Konyalılar arasında mutlak bir “biz” düşüncesi hâkim olmalı. Bunun için gök kubbenin, bütün ideolojiler ve siyasi parti tavassutlarından arındırılmış bir düşünce hâkimiyetindeki Konya bölümünde toplanılmalıdır. Konya’nın sosyal, kültürel, turizm, ulaşım, bilim, teknoloji, çevre, spor, eğitim ve sağlık alanlarındaki meseleleri ortaya bir bir konulmalı, bu meselelerden kaynaklanan sıkıntıların giderilmesi için el birliği, gönül birliği yapılmalıdır.
Biz Konyalılar, soğukkanlı ve moralli olmak suretiyle birbirimize daima cesaret
vererek, isteyerek, kararlı olarak ve birbirimize kenetlenerek, kısacası “biz” olmak suretiyle el birliği ve gönül birliğini tesis edebiliriz.
Konyamızın dokuz bin yıllık tarihinde, nice medeniyetler soluklanmış, tarihe selâm vererek adını zaman defterine kaydettirmiştir. Bu medeniyetlere mekân olan Konyamız ve ilçelerimizin tamamı için yapacağımız el birliği ve gönül birliği ile ilgili her şeye sahibiz aslında. Sadece tek bir kıymetimizi burada belirteyim ki, O’da; Mevlâna Celaleddini Rumi Hazretleridir. Çünkü O; Konyalıların sahip olduğu kıymetlerden sadece bir tanesi ve en önemlisidir. Asırlar öncesinden günümüze ışık tutan dünya kıymetlisi Mevlâna’mızı unutmayalım, unutturmayalım. O’nu unutursak, kendimizi ve Konyalılığımızı da unutmuş olacağımızı hiç mi hiç unutmayalım.
Kaçınılmaz gerçektir. Aylardan Ocak gidecek, Şubat’ta gelecek. Evvel emirde 2014 yılı için yazılı olanlardan Şubat’ın hissesine düşenler, Şubat’taki kısa günlerde, uzun gecelerde yaşanacak. Kaçamadan, kaçınılamadan ne yazmışsa Hâlıkımız, o yaşanacak…
Belki Şubat’ta yine; ciddi kararlar alabilecek disiplinlerin ciddiyetsizlikleri,
makam ve mevki uğruna hırslarla örülmüş ikbal atmosferinin insanı boğan havasızlığı,
sen ve ben’lerin peşinden koşup yetişememe, kul haklarının ihlâli, ümitsizliğin getirdiği karamsarlık, neme lazımcılık, en yakındakilerin yaptığı haksızlıklara bile –dirlik bozulmasın diye- ses çıkaramama, neme lazımcılık veya adam sendecilik yaşanacak. Bunlara teslimiyet mi? Asla.
Belki Şubat’ta beklenen muştular da yaşanabilecek. Bunu bilemeyiz ama aslında hepimizin hasretle beklediği birlik ve beraberliğimizin muştuları, yağmur damlalarındaki rahmet misâli yağacak da yağacak. Ve ümitler filizlenecek. Nasıl mı?
Her alanda ümitvar olmayı, “biz” demeyi, topyekûn ve her alandakucaklaşmayı, birlik ve beraberliği sağlamamız gerekiyor. Bunları acilen tesis etmeye ihtiyacımız var. Bu durum; sılam Bozkır, vilayetim Konya ve Cennet ülkem Türkiye için geçerli olan tek yol. Özelimizde birlik ve beraberliği sağlarsak, genelimizde de birlik
ve beraberliği mutlaka sağlarız.
Konya’nın evlâtları arasında; Konya’da, Ankara’da, İstanbul’da, yurt
içinde ve yurt dışında yaşayan Konyalılar arasında mutlak bir “biz” düşüncesi hâkim olmalı. Bunun için gök kubbenin, bütün ideolojiler ve siyasi parti tavassutlarından arındırılmış bir düşünce hâkimiyetindeki Konya bölümünde toplanılmalıdır. Konya’nın sosyal, kültürel, turizm, ulaşım, bilim, teknoloji, çevre, spor, eğitim ve sağlık alanlarındaki meseleleri ortaya bir bir konulmalı, bu meselelerden kaynaklanan sıkıntıların giderilmesi için el birliği, gönül birliği yapılmalıdır.
Biz Konyalılar, soğukkanlı ve moralli olmak suretiyle birbirimize daima cesaret
vererek, isteyerek, kararlı olarak ve birbirimize kenetlenerek, kısacası “biz” olmak suretiyle el birliği ve gönül birliğini tesis edebiliriz.
Konyamızın dokuz bin yıllık tarihinde, nice medeniyetler soluklanmış, tarihe selâm vererek adını zaman defterine kaydettirmiştir. Bu medeniyetlere mekân olan Konyamız ve ilçelerimizin tamamı için yapacağımız el birliği ve gönül birliği ile ilgili her şeye sahibiz aslında. Sadece tek bir kıymetimizi burada belirteyim ki, O’da; Mevlâna Celaleddini Rumi Hazretleridir. Çünkü O; Konyalıların sahip olduğu kıymetlerden sadece bir tanesi ve en önemlisidir. Asırlar öncesinden günümüze ışık tutan dünya kıymetlisi Mevlâna’mızı unutmayalım, unutturmayalım. O’nu unutursak, kendimizi ve Konyalılığımızı da unutmuş olacağımızı hiç mi hiç unutmayalım.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
