.jpg)
Evet bu gün"Dersimiz Tarih ve konumuz Yakup İçöz"
Yıl 1984 eğitim öğretim yılı Bozkır Endüstri Meslek Lisesi 1. sınıf öğrencisiyim. Dersimiz tarih Öğretmenimiz Yakup İÇÖZ’dü. Bozkır aşığı yiğit öğretmeniyle ilk kez derste tanıştım. Tarih dersine olan ilgim ve sevgim sebebiyle derslerinde en aktif öğrenci bendim. Zaman ilerledikçe öğretmenim beni seviyor ben ise utandığımdan sevgimi ona belli edemiyordum. Bir gün sınıfa bir soru sordu ben cevapladım bana sözlü notuna 10 (şimdiki 100 puan) veriyorum dedi. Benim kendimi ifade etmedeki en önemli hamle oydu o günden sonra her derse utanmadan konu ile alakalı görüşlerimi ifade edebilmeye başladım. Yakup Hocam ders harici zamanlarda beni görünce seviyor ve iltifatlarda bulunuyordu. Ben bu sevginin altında kalmamak için ve ona sevdiğimi göstermek için dağdan çiğdem toplayıp pazartesi günü içtima alanında kendisine verdim. O kadar mutlu oldu ki “Sen çiğdemlerde daha güzel kokarsın” dedi.
Öğretmenim ile bazen teneffüslerde basket atışı yapar, karşılıklı masa tenisi oynar yenildiği zaman okulun kenarında her zaman “Şam Balı” satan Duran Amca vardı ondan bana Şam Balı ısmarlardı. Boş derslerimizde sınıfımıza girdiği zaman ondan “40 Yiğidiyle Kürşat İhtilalini” anlattırırdık . Ballandıra ballandıra anlatırdı. Hele hele divan edebiyatından okuduğu o şiirler hala kulaklarımızda. Kısacası bize zaman ayırır ve sevgisini sunardı. Yakup Hocam sadece beni değil tüm öğrencilerini sever öğrencileri de onu sever sayardı. Onun öğretmenliğinde üç yıl Bozkır Endüstri Meslek Lisesi’ni okuyup 1987 yılında okuldan mezun oldum. Üniversite eğitimim uzun sürdü önce İdari Bilimler İktisat okudum bu bölümü yarıda bırakıp Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulunu okudum oradan 1996 yılında mezun oldum. Aynı yıl Bozkır Atatürk İlköğretim Okulu’na Beden Eğitimi Öğretmeni Olarak atandım. Aynı zamanda Bozkır Endüstri Meslek Lisesi Beden Eğitimi öğretmeni olarak mezun olduğum okuluma görevlendirildim. Yakup Hocamı sevdiğimden dolayı hep tarih öğretmeni olmak istemişimdir. Ama nasip böyle tecelli etti.
Okulun ilk haftası eğitim öğretim yılı açılış programında beni okul Müdürüm Sayın Kemal Esenkaya Hocam öğrencilere tanıştırdı ve öğrencilere hitaben konuşmamı istedi ve mikrofonu elime tutuşturdu. O an dünyanın en büyük mutlu insanı bendim sebebi mezun olduğum okulda ve beni yetiştiren öğretmenlerim Kemal ESENKAYA (Müdürümüz), Mehmet ERTEKİN (Müdür Yardımcımız), Hacı Ali YILDIZ (Din kültürü ve Ahlak Bilgisi Öğretmenimiz) ve Yakup İÇÖZ (Tarih Öğretmenimiz) aynı davayı paslaşmanın mutluluğu ile konuşmaya başladım. Öğrencilerden birisi parmak kaldırdı ve “Hocam öğrencilik yıllarınızda en çok hangi öğretmeninizi seviyordunuz?” diye sordu. Ben de büyük bir onur ve coşkuyla
“Tarih Öğretmenim Yakup İÇÖZ”
Diye haykırdım. Artık öğretmenlerimle aynı amaçlar doğrultusunda öğretmenlik yapmaya başladım ve öğretmenlik mesleğini de onlardan öğrendim. Hocam 1999 yılında emekli oldu. Ben de 20/10/2000 yılında oğlum Mevlüt Alperen’in tedavisi için gittiğim Meram Fevzi Çakmak İlköğretim Okulunda görevime devam ettim. Artık yaz tatillerinde görüşüyorduk.
Yıl 2011 Bozkır Endüstri Meslek Lisesi 1987 yılın mezunlarından Akisseli Bünyamin NAS beni aradı ve “Yakup Hocam Meram Tıpta tedavi görüyor 0 rh+ beyaz kana ihtiyacı var” dedi. Beden Eğitimi Öğretmeni değerli dostum Kürşar ÖZYÜREK’e rica ettim arabasıyla beni hastaneye götürdü. Yakup Hancamın hanımı hastanede buldum ve kanı verdim tahlilden geçmesi için beklememi istediler. İşte bu anlarda hocamı hastanede odasında ziyaret ederek değerli dostum Kürşat ÖZYÜREK ile tanıştırdım. Kürşat Hocaya öğretmenimin tanıştırırken
“En sevdiğim Öğretmenim Yakup İÇÖZ”
Kendisi Tarih Öğretmenidir diyerek anlattım. Yakup Hocamı o vaziyette görünce kendimi tutamadım ve gözlerim doldu karşılıklı ağlaştık. Doktorlar fazla durmayın dedi ve koridora çıktım pencereden bakan eşi de orada ağlıyordu. Doktor kanın gen değerlerinin uyduğunu kan verebileceğimi söyleyince hepimiz sevinçle kan bankasına koştuk. İşte bu gün benim için çok hüzünlü ve öğretmenine karşı duyduğum sevgi ve sorumluluğu yerine getirmenin onuruyla da en sevinçli günümdü.
Artık hocamın telefonun almış her zaman arar sorardım. Taki 16/12/2013 yılına kadar. O gün hocamın eşi aradı Yakup Hocan hastanede yatıyor acil kana ihtiyacı var kan verir misin? dedi. Ancak bir kaç gün önce bir öğretmen arkadaşın annesi için kan vermek için hastaneye gittiğimde siz kan veremezsiniz dendi o yüzden öğretmenime bir daha kan vermek nasip olmadı. İki gün sonra sınıf arkadaşım Ergün Büyük’ten gelen mesaj ile öğretmenim Hakkın Rahmetine kavuştuğunu öğrendim.. (İnnâ Lillâhi ve innâ ileyhi raciûn)(18/12/2013)
Konya’da bulunan Bozkır Endüstri Meslek Lisesi 1987 mezunu Ahmet Duran ve Şükrü Yüceer ile öğretmenimize olan son görevimizi yerine getirdik. Bozkır bir aşığını daha bağrına basmıştı.
Öğretmenim nur içinde yat!
Bende senin gibi bir öğretmen olarak öğrencilerimi sevecek onlarda kalıcı güzel izler bırakmak için var gücümle çalışacağım. Bozkırımızın tüm güzel çiğdemlerini dualarımla sana yolluyorum
Bozkır Endüstri Meslek Lisesi 1987 mezunları ve tüm öğrencileri olarak hayatımızda önemli bir iz bırakan Tarih Öğretmenimiz Yakup İçöz’ü vefatının 2. yılında rahmetle, özlemle ve şükranla anıyorum.
Bozkır Endüstri Meslek Lisesi
1987 Mezunları Adına
Muammer TUNAHAN
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
Allah rahmet eylesin emeği çok üzerimizde.Bir çok konuda ışık tuttu bize :Mekanı cennet olsun
YanıtlaSil