.jpg)
Korku:
Korku insanoğlunun kendini güvende hissetmemesi durumunda yaşamış olduğu duygu yoğunluğudur. Başak bir ifade ile kişinin bir tehlike karşısında kaygı duymasıdır.
İnsan olarak hepimiz bu dünyada korktuğu bir şeyler vardır. Kimimizde yükseklik korkusu, kimimizde kan korkusu, kimimizde yalnızlık korkusu, kimimizde ayrılık, kimimizde yılan korkusu, kimimizde ölüm korkusu, kimimizde cehennem korkusu gibi korkular bulunmaktadır.
İnsanoğlu yaradılış gereği korkusunu doğuştan getirir; ancak nelerden ve nasıl korkulacağını ona verilen eğitim yoluyla olur. Bunlar kişiden kişiye ve toplumdan topluma göre değişir. Bazı toplumlarda insanlar yılanlarla iç içe yaşarken bizim toplumuzda yılanla yaşamak farklı şekilde değerlendirilmektedir.
İnsanların içinde bulunduğu ortam ile çocukluktan itibaren alınan eğitimler kişinin korkularını belirlemektedir. Onun içindir ki insanlar çocukken nelerden korkutuldularsa büyüdükleri zamanda onlardan korkacaklardır.
İnsanoğlundaki korkuların bazıları tamamen ortadan kalkmaz. Ortadan kaldırılabilecek korkular ise sonradan korkutulmayla meydana gelen veya öğrenmeyle meydana gelen korkular ancak terapi yoluyla ortadan kaldırılabilir.
Yaşanılan korkular insanı korktuğundan emin kılıyorsa ondan kaçacaktır. Bununla birlikte yaşanılan olumsuzluklar o alandaki korkuları pekiştirecektir.
Toplum olarak insanların korkularını yenmeleri için yaptığımız bazı motive sözler vardır. Aslında bunlar insanın korkularını yenmelerinden öte kendi kendimizi kandırmaya çalışma yâda kendi kendimizi motive etmeye çalışmaktır. Bununla birlikte bu kendi korkularımızı bastırmak için yansıtma psikolojisine girerek rahatlamaya çalışmaktır.
Çocuklar Neden Korkarlar:
Çocukların korkuları; yaşlarına, seviyelerine ve bulundukları sosyal çevrelerine göre değişmektedir. Çocukların içinde bulunduğu ortam ile ailesi tarafından yapılan korkular, çocukların korkularını belirlemektedir.
Bebekler ve 2-3 yaşlarındaki çocuklar daha çok anneden ayrılma, yüksek gürültü, saçlarını kestirme, banyo yapma gibi şeylerden korkarlar.
Okul öncesi dönedeki çocuklar; köpek, fare, yılan, canavar gibi korkutulan hayvanlardan, karanlıktan, yabancılardan ve yalnızlık gibi özelleştirilmiş şeylerden korkarlar.
Okul çağı çocukları ise daha çok cin, şeytan, peri gibi görünmeyen hayali şeylerden, ölümlerden, yıldırım ve şimşek gibi ani şiddetli gürültülü şeylerden korkarlar.
Bu çağdaki çocuklar; korkunç filmlerden, korkunç hikâyelerden, arkadaşlarının ve çevresindeki büyüklerinin anlattıkları korkunç şeylerden diğerlerinden daha fazla etkilenmektedirler.
Ergenlik çağı çocukların (özellikle de kızların) merak ve hayal kurma özelliklerinden dolayı korkuları diğer evrelere göre daha abartılıdır. Bunu birde akran grubu ve çevresinden duydukları da eklenince bu dönemin çocuklarının korkuları işin içinden çıkmaz hale getirir.
Bu çocuklar, akşamları lavobaya gitmekten, yalnız kalmaktan, mutfaktan su alıp getirmekten de korkarlar. Bu çocuklar korkuları etkisine bağlı olarak akşamları yatakta uyumaktan da zorlanabilirler. Çocukların korkuları olayın etkisine ve çocuğun mizacına bağlı olarak rüyalarına kadar girebilirler.
Ergenlik çağı çocukların korktukları şeyler olarak; köpek, yılan, fare, bazı böcekler, yalnız kalmaktan, terk edilme, kan, iğne gibi şeylerden korkarlar. Yine bununla birlikte her çocukta olmasa da bazı çocuklarda; çocuk evde yalnız kaldığı zaman eve yabancı birinin aniden gireceği, kapı arkasında birinin saklandığı, gölgeleri hayalet olarak canlanacağı, geceleri karabasanın geleceğini, cin ve peri gibi şeylerin gelmesinden korkarlar.
Gelişmelerden zamanında haberdar olmak istiyor musunuz? Google News’te Bozkır Haber'e abone olun.
